English Description
The Holy Royal and Stavropigian Monastery of Agios Neophytos Englistos ( Saint Neophytos the Recluse) , also known as the Monastery of Agia Englistra, was built in an isolated area in a picturesque valley, about 10 kilometers northwest of Paphos, near the village of Tala, at an altitude of 400 meters.
At a distance of 100 meters from the monastery are the natural caves. in which the founder of the monastery, Saint Neophytos, and the first monks lived. A museum of ecclesiastical treasures operates in the eastern wing of the monastery.
The history of the monastery of Agios Neophytos is well documented in the autobiography of its founder, the Cypriot hermit and writer Neophytos (1134-1219).
In September 1159, the saint began carving the original cave. He widened the natural opening, removed its dangerous parts, dug inside it a tomb and carved an altar. This work was completed in September 1160, and since then the cave has been the Saint’s “Eglistra”, i.e. the place where he lived in reclusion. It contains some of the finest Byzantine frescoes from the 12th to the 15th century.
The reclusion was interrupted in 1165, when the saint came out in search of a piece of the honorable cross. Already in 1170, he had acquired a reputation as a hermit, and the bishop of Paphos Basilios Kinnamos ordained him a priest and persuaded him to accept a disciple. However, the first disciple was followed by others, and around the Ecclesia a community was formed that took the form of a laura, with Neophytos as abbot.
The later church of the monastery contains some of the best examples of post-Byzantine icons of the 16th century and there is also a very interesting church museum.
Ελληνική Περιγραφή
Ἡ Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή τού Αγίου Νεοφύτου τού Έγκλειστου, ἡ γνωστή και ὡς Μονή τής Αγίας Ἐγκλείστρας χτίστηκε σε μια απομονωμένη περιοχή σε μια γραφική κοιλάδα, περίπου 10 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Πάφου, κοντά στο χωριό Τάλα, σε υψόμετρο 400 μέτρων.
Σε απόσταση 100 μέτρων από το μοναστήρι βρίσκονται τα φυσικά σπήλαια. στα οποία μόνασαν ο ιδρυτής της μονής άγιος Νεόφυτος και οι πρώτοι μοναχοί. Στην ανατολική πτέρυγα της μονής λειτουργεί μουσείο εκκλησιαστικών θησαυρών.
Η ιστορία του μοναστηριού του Αγίου Νεοφύτου τεκμηριώνεται καλά στην αυτοβιογραφία του ιδρυτή του, του Κυπρίου ερημίτη και συγγραφέα Νεοφύτου (1134-1219).
Το Σεπτέμβριο του 1159, ο άγιος ξεκίνησε τη λάξευση του αρχικού σπηλαίου. Διεύρυνε το φυσικό άνοιγμα, απομάκρυνε τα επικίνδυνα τμήματά του, έσκαψε στο εσωτερικό του έναν τάφο και λάξευσε θυσιαστήριο. Η εργασία αυτή ολοκληρώθηκε το Σεπτέμβριο του 1160, και έκτοτε το σπήλαιο αποτέλεσε την «Εγκλείστρα» του αγίου, δηλαδή τον τόπο στον οποίο έζησε έγκλειστος. Περιέχει κάποιες από τις ωραιότερες Βυζαντινές τοιχογραφίες του 12ου μέχρι 15ου αιώνα.
Ο εγκλεισμός διακόπηκε το 1165, όταν ο άγιος εξήλθε αναζητώντας τεμάχιο του τιμίου σταυρού. Ήδη το 1170 είχε αποκτήσει φήμη ως ερημίτης, και ο επίσκοπος Πάφου Βασίλειος Κίνναμος τον χειροτόνησε ιερέα και τον έπεισε να δεχθεί ένα μαθητή. Όμως, τον πρώτο μαθητή ακολούθησαν άλλοι, και γύρω από την Εγκλείστρα σχηματίσθηκε κοινόβιο που προσέλαβε τη μορφή λαύρας, με ηγούμενο τον Νεόφυτο.
Η μεταγενέστερη εκκλησία του μοναστηριού περιέχει κάποια από τα καλύτερα δείγματα μετα-Βυζαντινών εικόνων του 16ου αιώνα και υπάρχει κι ένα πολύ ενδιαφέρον εκκλησιαστικό μουσείο.
